Yukon en Alaska, de lokroep van het noorden.

Hallo,
Hier ben ik weer. Is de zomer ook in volle gang daar? Hier in het hoge noorden schijnt de zon volop!
Als eerste wil ik even snel 2 verhaaltjes vertellen uit San Fransisco van ongeveer 3 maanden geleden. Ik loop namelijk sinds die tijd met een oranje blaadje in mijn agenda waarop ik 2 aantekeingen heb gemaakt van gebeurtenissen die ik met jullie wil delen. Bij deze: Verhaal 1 gaat over een zwarte man die in het hostel" de groene schildpad" verbleef. Hij deed zich voor als schilder want elke middag was hij druk in de weer met verfpotten, kwasten, en andere schilderatributen. Het aparte van het verhaal is dat ik hem in deze pakweg week nog geen 1 keer daadwerkelijk iets heb zien schilderen. wat hij wel deed als tijdsbesteding is voor mij altijd een raadsel gebleven.
Verhaal 2 komt uit een plaatselijke supermarkt in down town SF waar ze bij de groente afdeling wel een heel apart koelsyssteem hadden wat ik nog nooit gezien had. Daar werden de groentes namelijk elke 2 min ofzo natgesproeid met zo'n sprinkler installatie. Dit kennen jullie natuurlijk wel. Maar hebben jullie ooit meegemaakt bij Frank Simones dat er licht begint te knipperen als de sprinler aanslaat, (wat bliksem moest voorstellen) en daarna ook donderslagen te horen waren door kleine luidsprekers?
Kortom, erg orginale manier van groenten nathouden door een moessonregen na te bootsen in de winkel.

D-day 06/06/2011 Fort Nelson, Noordelijke Britisch Columbia, Canada.

Terwijl iedereen zich bezighoud met: studie, werk, werkzoekende, of van zijn of haar welverdoende pensioen aan het genieten is, houd ik me hier met iets anders bezig, namelijk reizen en plannen. Zo weet ik dat ik precies over een maand in Toronto wil zijn om me te herenigen met mijn vader en broer. In de tussentijd mag ik mijzelf nog 4 weken bezighouden. je gaat jezelf dan doelen stellen. Ok, ik wil nog graag naar Alaska. Als ik dan toch zo hoog noordelijk reis wil ik ook meteen de noordpoolcirkel doorkruissen. Wat een luxe, om je met zulke dilemma's bezig te kunnen houden bedenk ik mezelf. Nogmaals, ik had nu ook huiswerk kunnen maken of een vergadering kunnen voorbereiden. Ik had zelfs heel de dag vuilnis kunnen ophalen! In werkelijkheid zat ik de hele ochtend en middag in een bus reizende door een oneindig groot landschap van ongerepte natuur. Zoveel groen heb ik van mijn leven nog niet bij elkaar gezien. En morgen gaat het avontuur gewoon weer verder naar het hoge noorden, nog eens 800km verder wacht Whitehorse in de Yukon. Ow Canada, wat ben je mooi en ow zo groot!!

07/06/2011 Yukon, larger then life!

Op naar whitehorse! Het is 23.30 uur s'avonds en de zon is pas net onder gegaan. Nog volop licht dus! Heb vandaag alle wilde dieren waar Canada bekent om is langs zien komen. Zwarte en Grizzly beren, Elanden, Buffalo's en dikhoornschapen. Het landschap blijft vandaag ook weer onmetens groot en groen. Mooie bergketens, riviertjes, meren, en vooral veel bossen. Je voelt je hier als mens een druppel in een groene oceaan. Je ziet door de bomen het bos niet meer!
Vanmiddag om 15.00 uur vertrokken in Fort Nelson en over 3,5 uur komen we in Whitehorse aan. 12 uur durende droombusreis.

12/06/2011

Vanmorgen vertrokken met Sarah en Gabi vanuit Whitehorse en na een 5,5 half uur durende auto rit zijn we aangekomen in ooit het beoemste stadje van Noord Amerika vanwege de goldrush, namelijk Dawson. Echt een zeer bijzonder gevoel om hier om middernacht vanuit mijn kamer/blokhut uit het raam te kijken over de Yukon rivier met aan de overkant dawson City liggende, en dat terwijl de zon hier nauwelijks onder gaat. Je waant je op deze plek echt 100 jaar terug in de tijd. Je ruikt, voelt, proeft en ziet de goudkoorts hier nog overal om je heen. Zo zijn alle gebouwen in Dawson nog van hout en ook de wegen zijn nog van zand en grind. Hier bij het hostel is er geen electriciteit en warm water.Om aan de overkant van de rivier te komen stap je op een ferrie die 24 uur per dag op en neer vaart. Stoplichten zie je hier ook niet in Dawson. Ook commerciele merken zoals Mac Donalds of Starbucks coffee heb je hier ook niet. De Shell pomp is het enige merk wat bekend is hier. De meeste hotels hier zijn wel 100 jaar oud en hebben nog van die houten trottoirs zoals je in western films altijd ziet. Ook heb je hier het oudste casino van Canada, waar ik toenstraks nog 60 dollar vergokt heb tijdens poker. Het begon nog wel zo goed met 2 azen in de allereerste hand. Gelukkig heb ik nog van de show kunnen genieten met mooie dames in kleurrijke jurken. Kortom, Dawson City, een openlucht museum, waar je jezelf nog middenin de goudkoorts waand. Erg Bijzonder!

22/06/2011 Denali NP, Alaska.

Het is 04:07 uur in de morgen en ik kan niet slapen. Daarom schrijf ik de tijd maar van me af. Ik heb me ook wel eens beter gevoelt, waarschijnlijk heb ik iets verkeerds gegeten onlangs. 5 dagen geleden heb ik vanuit Dawson City een lift gekregen naar Fairbanks in Alaska. Hier heb ik 4 nachten weer op een bank geslapen (couchsurfen). Vanmorgen vanuit Fairbanks weer een lift gehad naar Denali NP, waar ik nu ben. Denali betekent" the high one" oftewel "de hoge". In dit park bevind zich namelijk de hoogste berg van Noord Amerika, Mount Mckinley, en is 6193 meter hoog. Morgen hoop ik een glimp van deze berg op te vangen als ik verder het park in ga. Daarna trek ik verder naar het zuiden richting Anchorage. Ik moet bekennen dat ik toch wel stiekem uitkijk naar 4 Juli om in het vliegtuig te stappen naar Toronto waar ik mijn vader en broer na een half jaar weer terug hoop te gaan zien.

29/06/2011 Anchorage, Alaska.

Vanuit Denali de 3de lift op rij gehad naar Anchorage. Helaas heb ik Mt Mckinley niet kunnen zien omdat het te bewolkt was. De afgelopen 5 dagen heb ik weer op een bank gesurft. (couchsurfen) Sinds vanmiddag zit ik weer in een hostel. Gister heb ik zeer waarschijnlijk mijn mooiste dag in Alaska beleeft, had mijzelf namelijk een gletsjer tour geboekt. Met een bus reden we ruim een uur Zuid Oost waards langs de turnagain arm. Dit is een waterweg vernoemd naar de uitspraak van Capitein Cook die op zijn 3de reis om de wereld een Noord Westelijke doorgang zocht vanuit Azie naar Europa. Helaas voor hem heeft hij deze doorgang nooit kunnen ontdekken omdat alle waterwegen hier in Alaska doodlopen. daarom moest hij weer omkeren met zijn schip, vandaar de naam" turn again" (opnieuw keren). Aan het einde van de turnagain arm reed de bus door een berg via een lange tunnel om zo bij het plaatsje Whittier te komen wat toegang bied aan the "Prince William Sound". Een prachtig watergebied met wel 26 Gletjers en wildlife zoals: dolfijnen, walvissen en zeeotters. Erg mooi om een groepje dofijnen met de boot mee te zien zwemmen/spelen. Ze leken erg op kleine Orca's met haar zwart witte plekken. Gedurende de 5 uur durende cruise was het een onophoudelijk mooi uitzicht van bergen, bossen en gletsjers en watervallen. Het hoogtepunt van de cruise persoonlijk was het ijs wat van 1 van de gletjers afbrokkelde en voor ons in het water plonste met een typisch lawaai wat weerkaatste op het met ijsbrokken bedekte water en de gletsjer.
Kortom, tijdens deze dag heb ik Alaska beleeft zoals ik het me ook voorgesteld had. Water met bergen op de achtergrond die bedekt zijn met sneeuw. De beste manier om Alaska te zien /beleven is volgens mij per boot.

Foto's volgen zo snel mogelijk.
Tot zover...