Overweldigend!

Ok mam, speciaal voor jou dit bericht dan maar.

Heb vandaag mijn eerste dag gehad op het project. Nou, de titel zegt het al...

Zoveel indrukken heb ik al opgedaan, onbeschrijfelijk. 1 ding kan ik wel al melden, qua impact is deze trip veel zwaarder en indrukwekkender dan mijn trip vorig jaar. Hier wordt ik echt op de feiten gedrukt van wat een ontwikkelingsland nu allemaal inhoud. Wat ik hier aantref is dus echte armoede. De 2 voetballen die ik vanmiddag dan ook mee bracht naar de school en weeshuis werden dan ook meteen met veel plezier gebruikt. 1 bal door de jongens,(die gewend zijn om tegen een leeg blikje aan te trappen) en de andere bal werd door de meisjes gebruikt om mee over te gooien. Wat ik van te voren dus al dacht is ook uitgekomen, namelijk dat je met iets heel kleins hier toch zoveel levensvreugde kan brengen.
Vanmorgen ben ik gestart op de school. Eerst heb ik de kinderen geholpen met wat engelse teksten, en daarna heb ik voor de klas op het bord uitgelegd over mijn afkomst, waar nederland dus ligt en over ook over jou mama, want ze wilde weten hoe jij heette. Toen heb ik maar ons hele gezin op het bord geschreven. Echt zo intens mooi om met deze kinderen te werken hier. Ik heb vandaag in 1 dag al meer voldoening gehad dan vorig jaar die 3 maanden bij elkaar. En niks ten nadele van de joho stichting, maar hier is nu eenmaal veel meer werk te doen. Verder heb ik de kinderen les gegeven over mijn favourite onderwerp op school vroeger aardrijkskunde. Ik heb ze namelijk geleerd waar nederland ligt. Verder weten ze ook waar Livingstone ligt en de hoofdstad Lusaka. Ook weten ze nu welke landen Zambia aangrenzen. Omdat dit proefde dat ze dit wel interessant vonden ging ik maar meteen door naar heel afrika en de rest van de wereld. Zo heb ik geprobeerd om hun eigen wereld wat te vergroten. Van de meeste kinderen hier durf ik wel te zeggen dat ze nog nooit verder geweest zijn als hun eigen buurt. Livingstone bestaat namelijk eigenlijk uit 1 lange hoofdweg en daaromheen liggen wat buurten, en die zijn dus echt heel arm. Ik kan echt nog uren doortypen als ik wil maar ik moet zo weg, omdat ik met andere vrijwilligers hier ben. Het is echt 1 grote familie hier en iedereen is heel aaridg. Uiteraard ben ik dan ook erg blij dat ik deze ervaring mag meemaken in mijn leven. Vanavond heb ik bay the way al een feestje omdat Shan, een jongen uit Engeland 19 is geworden.

Nu even over de falls, de 2de reden dat ik hier ben.
1 een woord wederom onbeschrijfelijk!
Ik heb ze nog niet van dichtbij gezien, maar nu al ben ik er ondersteboven van. Op de foto's thuis was ik al verliefd geworden, maar nu ik ze vanuit het vliegtuig gister al even mocht bewonderen kan ik echt niet wachten totdat ik waarschijnlijk komend weekend van dichtbij een kijkje ga nemen. Op de weg naar dit internet cafe had ik ook alvast een prachtig uitzicht van het rookgordijn alleen.
De natuur in zijn geheel is alweer onbschrijfelijk, daarom doe ik mijn best nu om toch een topje van deze schitterende ijsberg aan jullie prijs te geven, want dat is het hier! Livingstone mag dan wel alleen bekend zijn door de vic falls, maar dat neemt niet weg dat er hier nog zoveel andere mooie dingen te zien zijn. Zo heb ik gister bv aan de rand van de zambezi vertoeft bij een bar met de andere vrijwilligers,en daar meteen een paar aapjes zien rondhangen in en bij een boom. Ook hebben we een krokodil aan de waterkant gezien. Iemand kreeg hem toevallig in beeld en toen scheen er iemand met een zaklamp op hem en daarna nog met de voorlampen van onze jeep. Het was tenslotte al donker. Heel indrukkend dus allemaal.

Tja mensen zo kan ik nog wel even doorgaan met ervaringen vertellen. Het moge jullie duidelijk zijn, Bokkie have got the time of his life here!

Ik ga nu afsluiten voor vandaag, ik laat jullie uiterlijk zondag wel weer weten hoe het mij vergaat hier.

Tot dan en doe iedereen de groetjes van mij vanuit dit prachtige maar zeer arme land!

ps, als Rob van de smaakpolitie hier een kijkje zou moeten nemen in de keuken van ons project, zou hij meteen zeggen; hier wordt ik dus niet vrolijk van en vervolgens vragen waar hij zijn handen kan wassen en als laatste meteen zijn hulp aanbieden. want dat is wat deze mensen verdienen hier, een levenswaardig bestaan...

Take care!