Alle staten nu gehad maar nog lang niet rond

Heeeeeeeeeeey mensen!

Ja ik ben blij!!!
wat heb ik er weer een geweldige week opzitten hier down under! Weer zoveel nieuwe vrienden gemaakt, zoveel gezien en vooral zoveel km's gereden!

Waar zal ik eens beginnen???
Vorige week zijn Wouter en ik dus vertrokken uit Adelaide. S'avonds kwamen we dan bij onze eerste stop aan Port Augusto. Dit is een klein stadje wat al in de outback ligt.
Hier heb ik een hele interessante tour gemaakt en veel geleerd over de historie van OZ en de eerste europese mensen enzo. Ook hebben we hier 3 medereizigers ontmoet die ook naar Perth gingen. Wiebke, Charlotte en Kristien uit Hannover. Samen met hun zijn we vertrokken richting het westen en savonds kwamen we bij een plaatjes Smokey bay uit. Dit is een klein vissersdorpje maar we even gezwommen hebben. (intussen hadden we al ongeveer 800 km op de teller vanuit Adelaide) In Smokey bay hebben we 2 locale oestervissrs ontmoet die ons perse bier en oesters wilde geven. Uiteidelijk hebben ze ons hun hele werkplek laten zien, hoe de oetsters geweekt worden enzo. Het ging allemaal zo snel, die 2 waren schijnbaar heel blij dat ze tegen 5 vreemde reizigers konden aanpraten. Ik dacht eerst persoonlijk dat ze achter de 3 vrouwen aanzaten maar het ging hun alleen maar om het gezelschap. Ze waren heel gastvrij met als resultaat dat we bij 1 van hun thuis belanden, en veel bier en eten mochten nuttigen. Sochtends moesten die gasten echter weer aan de slag terwijl het binnen in de woning 1 groot slagveld was, overal lagen bierscherven op de grond haha. De gastheer was trouwens een visboer dus die ergens in de middle of nowere woonde met een lab grond van tientallen hectaren. Nadat die 2 nog halfdronken weer aan het werk waren gegaan hebben wij nog even een ontbijtje meegepakt en daarna nog even afscheid gaan nemen van onze lokale helden. Als aandenken hadden ze nog even een oester voorop de van gemonteerd. De volgende paar 100 km heb ik maar gereden want mijn compaan wouter lag nog bij te komen op de achterbank/ bed van de vele drankjes/waterpijp die hij tot zich had genomen haha. Kortom: wereldervaring!
De 3de dag zijn we in de Nullarbol beland, oftewel geen bomen. Dit is latijns vertaald: null bomen.
De aboriginals hebben hun eigen vertaling wat geen water betekend. Op dit stuk hebben we ook ontelbaar veel dode kangaroes langs de weg zien liggen. Ofja, wat er nog van over was, want meestal zag je alleen nog maar een hoopje beenderen liggen. Heel apart! Intussen zitten we dan al in WA: oftewel West Australie!
Persoonlijk heb ik nu dus alle staten van dit continent doorkruisd. Maar de cirkel is nog lang nier rond! Eerst moet ik nog in Perth zien te komen wat relatief wel erg dichtbij is nu. Nog maar 400 km namelijk. Als je bedankt dat Wouter en ik de laaste week 2200 km achter de boeg hebben. Via Norseman zijn we naar Esperance gereden waar we het schitterende nationaal park Cape le Grand hebben bezocht. Hier heb je sneeuwwitte stranden met hemelsblauw water! Ook liggen er hier gewoon kangaroe's te zonnen op het strand!

Helaas hebben we net afscheid genomen van onze charmante reisvrienddinnen want die wilde meteen verder richting Perth om daar hun Camper proberen te verkopen. Wouter wil echter hier in Albany, waar we nu dus zitten, werk proberen te vinden. Ik persoonlijk heb nog wel wat reserve op mijn Ozzie bank account maar ik kijk wel wat ik doe nu. Perth ligt hier om de hoek zoiezo.

Ik zal nu maar snel de foto's weer plaatsen zodat jullie mee kunnen genieten van mijn Adelaide/Albany weekje.

Groetjes vanuit West Australie en tot de volgende!!!