" Werk" vakantie is ten einde.
Door: Roel
Blijf op de hoogte en volg Roel
01 September 2009 | Maleisië, Kuala Lumpur
Na Ankor Wat vorige week heb ik de bus genomen naar de hoofdstad Phom pehn in Cambodja. Hier heb ik het dieptepunt van mijn reis beleeft door de killing fields bezocht te hebben. Ik had al wat schedels zien liggen in Siem Reap (bij Ankor) maar nabij Phom pehn liep ik letterlijk over menselijke resten(beenderen) en overblijfselen van kledingstukken die in de grond begraven liggen al meer dan 30 jaar. Op deze plek zijn duizenden onschuldige mensen letterlijk de hersens ingeslagen door het Pot Pot regime waar ik het eerder over gehad heb. Als je dan door de gids vertelt wordt dat een bepaalde boom waar we voorbij liepen diende om baby's tegen dood te gooien besef je weer in wat voor wereld we leven. Jullie kunnen je voorstellen dat deze plek een behoorlijke impact maakt op je als mens zijnde. Phom Pehn als stad zelf is erg armoedig en vies. Je kon echt merken dat Cambodja het armste land van Azie is. Er is daar nog genoeg te ontwikkelen, maarja, is ook niet vreemd natuurlijk als je bedenkt dat het Pol Pot regime "pas" 30 jaar geleden ten einde kwam. Na 2 dagen Phom pehn was het tijd voor mij om weer terug te keren met de bus naar Thailand. Hier heb ik Mark en Marieke vergezelt op het luxe resort waar ze zaten. Was natuurlijk ontzettend speciaal om hun en met name mijn broer weer terug te zien na 3 kwart jaar. Hij was geen spat veranderd en ook tennissen kan hij nog steeds niet. :P Maar je had gelijk Smoellie, ik ga me binnenkort maar eens met echte tennissers meten. Kerel, het was me een genoegen om met jullie over Walking Street te lopen. Ik kreeg er spontaan jeuk aan mijn ... van. :)
Na 3 dagen Jomtien hebben M en M het vliegtuig genomen en ik belandde in onder water gelopen straten terug in Bangkok. Het regent hier intussen al 5 dagen aan een stuk. Regenseizoen, is normaal voor deze tijd van het jaar. Hier heb ik me nog 2 dagen vermaakt op Khao San Rd, de beruchte backpackers straat van BKK city. Hier heb ik nog vele leuke medereizigers ontmoet en lol gehad. Toen weer de bus gepakt naar het zuiden des lands op naar het volgende paradijs genaamd Krabi. Dit is een mooie rotsige kuststreek ten oosten van het eiland Phuket. Hier in het zuiden van Thailand barst het van de mooie exotische eilanden. Na Phuket, Koh Phi phi, Koh tao en Koh Phan yan heb ik dus het genoegen gehad om er een deel van te mogen bezoeken. Krabi is dan wel geen eiland maar is zeker niet minder de moeite waard. Erg touristisch ook met vele hotels, restaurants, bars, winkeltjes, en palmen natuurlijk!
Ben al met al blij dat ik dit ook nog even mee heb gepakt op de weg terug naar Malesie.
Gisteren heb ik dan ook Thailand vaarwel gezegt en nu zit ik alweer op het volgende eiland genaamd Penang, dit maal in Malesie dus. Tja, wat kan ik er over vertellen? het stadje waar ik nu zit heet George Town en staat op de werelderfgoedlijst Unesco vanwege haar historische en monumentale gebouwen. Om eerlijk te zijn heb ik er niet veel van gezien en dat wil ik ook niet meer. Ik ben hier puur als tussenstop terug naar Kuala Lumpur. Wel leuk om nog even te melden is dat Penang verbonden is met het vaste land door de langste brug van Zuid Oost Azie, 13 km geloof ik. Morgenvroeg rijd ik weer terug over die brug voor de laatste 5 uur durende etappe deze reis per bus naar KL. Donderdagmiddag vlieg ik dan vanaf KL via Londen naar Eindhoven om vrijdagmorgen te ontwaken uit deze droom en eenmaal terug op aarde Maarheeze weer eens aan te doen. Oost west, Thuis Best!
Ach ja, weer een ervaring rijker zeggen ze dan he. Heb weer een paar bladzijdes verder gelezen in het boek der reizen.
Australie was een boek op zich. Ik voel me bevoorrecht dat ik binnen 1 jaar daar 2 keer naartoe heb af kunnen reizen en dit maal ook de westkust heb mogen doen. Er zijn mensen die komen er van hun leven niet en deze snotneus vliegt er ff 2 keer naartoe beseffende maar eens ten meer dat het leven erg oneerlijk en o zo dubbel is. Je zou kunnen zeggen dat we krijgen wat we verdienen maar hier zit een enorme keerzijde aan vind ik. Dan denk ik bv weer terug aan alle onschuldige mensen die voor wat voor reden dan ook te vroeg uit dit leven worden genomen. Zuid Oost Azie is een ander boek. Zeker niet minder de moeite waard om te lezen!
Genoeg gepreekt nu, feit is dat ik volop en meer ten ooit levenslustig ben en gretiger dan ooit de toekomst in stap. Er is immers nog zoooooooooooveeeeeeeeeel
te zien en te doen in deze wereld.
Reizen zit nu eenmaal in mijn bloed schijnbaar en ik zou dan ook stom zijn om in de toekomst niks te doen met deze ervaringen van de afgelopen 3 jaar.
Dit is mijn laatste bericht van deze reis. Hopelijk heb ik jullie kunnen vermaken/interesseren via deze site. Ik heb in ieder geval genoten om op deze manier mijn bijzondere reis een beetje te kunnen delen met jullie. Mochten jullie de kans hebben om alles een keer te laten zoals het is in Nederland
trek er dan snel op uit! Nederland is ook maar gewoon Nederland en er is meer achter de horizon zoals julie gezien hebben. Ik besef me wel donders goed nogmaals dat ik erg bevoorrecht ben door dit te gedaan te kunnen hebben, maar je moet toch maar zelf het vliegtuig instappen. :)
Als laatste wil ik jullie allemaal ontzettend bedanken voor de vele spontane en meelevende reacties. Jullie hebben mij door dit helse avontuur heengesleept. haha Ik zie en spreek jullie allemaal snel weer!
Vanuit het altijd gezellige en bruisende eiland Penang in Malesie zeg ik Houdoe!!!
Over en uit...........
-
01 September 2009 - 14:46
Jan Kesteloo:
Roel,
Volgens mij zullen er een aantal mensen heel blij zijn jou weer te zien. Fijn dat je weer even in ons land (en dorp) komt. Voor hoe lang zien we wel, maar ik hoop je snel in levende lijve te zien.
Groetjes,
Jan. -
01 September 2009 - 16:13
Diana:
Dag roel, welkom thuis in het "gewone" nederland.
We zien elkaar vast wel door de heg de komende dagen, maar ik kreeg een erg naar gevoel bij je laatste foto's. Bij binnenkomst op de killingfields wordt gevraagd je respectvol te gedragen tegenover de miljoenen mensen die in deze periode hun dood hebben gevonden.
Daarna zien we een foto waar men gewoon over de resten kleding en botten heen kunnen lopen en weer daarna een foto met de boodschap don't walk through the massgrave.
Ik kan dit absoluut niet rijmen.
Mocht je hem niet gezien hebben, maar het zal vast wel, the killing fields uitgebracht in 1984.
Waar gebeurd, de eerste film, die ik zo heftig vond, dat ik me er geen beeld meer van herinner.
Met deze laatste dagen in een zo andere wereld, lijkt het me heel raar thuis komen.
diana -
01 September 2009 - 17:16
Nelly:
hoi roel, ik heb de afgelopen maanden je verhalen gelezen, heb ervan genoten. Dit soort reizen zijn de beste beslissingen die je kunt nemen. Fijn om weer thuis te komen, maar ik ben ervan overtuigd dat dit niet je laatste reis is. Je bent behebt met het reisvirus!! Het was altijd gezellig met jouw moeder over jouw avonturen te filosoferen!!! Geniet van je thuiskomst en tot ziens!
Nelly -
01 September 2009 - 17:51
Je Zusje:
Dag Broer,
Mooie afsluiter van je reisverhalen!
Als ik wist dat over een paar dagen thuis zou zitten, zou ik niet meer zo interessant kunnen schrijven.
Ik zou je willen bedanken voor al de kennis/beelden die we via jou op hebben gedaan.
De foto's waren geweldig, maar die eerste 12 hoefde er voor mij niet op! ;)
Ik kan niet wachten tot vrijdag moet ik eerlijk zeggen, ik vind het dan ook heel jammer dat ik je niet van het vliegveld op kan halen!
Terwijl jij reist en geniet, ga ik gewoon naar school ;)
Maar we zien ons! & gelukkig heelhuids met een gelukkig hart!
Goeie reis terug & tot vrijdagavond!
Kus, je zus -
01 September 2009 - 19:41
Hey Roelus,:
Weer een bijzonder mooie bijdrage en tevens afsluiting voor je zoveelste reisboek. Hoeveel komen er nog?
De laatste weken laten wel vele contrasten zien. Wat moet dat een hel zijn geweest in Cambodja.
Toen je klein was zongen we het liedje "er zat een aapje op een stokje ..." en noemden we je vaker "apekop". Nu weet ik waarom je zoveel foto's van die apen hebt genomen!
Ik kijk uit naar vrijdag.
Kus, mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley